Neutrum vero, inquit ille.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Duo Reges: constructio interrete. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit.

Idem adhuc;: Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Bork: Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Sed haec omittamus;: Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
Bork: Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Qui convenit?: At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu.
Itaque fecimus.: Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Sint modo partes vitae beatae.

Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Deinde dolorem quem maximum? Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria?

Dabit hoc Zenoni Polemo, etiam magister eius et tota illa
gens et reliqui, qui virtutem omnibus rebus multo
anteponentes adiungunt ei tamen aliquid summo in bono
finiendo.

Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed
quid ille dicat.

Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Quid sequatur, quid repugnet, vident. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Deinde dolorem quem maximum? Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?